21 Aralık 2009 Pazartesi

kule yapalım



bu aralar favori oyunumuz küpleri üst üste koymak.geçen gün ben diğer odadayken 'anne gel' diye bağırdı.mutfağa girdiğimde bana bakıp sırıtıyordu.yaptığının iyi bişey olduğu bildiği için kendini sürekli
alkışladı,bende bol bol aferin oğluma dedim.şaştım kaldım nerden geldi aklına dedim.

öylesine


bizimkiler gelince öylesine bir pasta alalım dedik.iyiki de almışız,bizim küçük bey dünden meraklıymış mum üflemeye.belki 15 kere yaktık söndürdük mumları.en sonunda dayanadık teyzesiyle beraber üf yaparken yanaklarından sıkıştırdık ve doyasıya öptük emir beyi,ee pasta olunca yatmamızda ertelendii.boşa giydik pijamaları...

6 Aralık 2009 Pazar

ayrılmaz üçlü


şimal hanımın 2.yaş günü partisi.ablaları balerin duru,prenses şimal ve mum üfleyen emir aydın..ne kadar tatlılar.insan bakmaya doyamıyor,maşallah bu kuzulara..

prens emir aydın



babasının yeni aldığı gömleğin yakasındaki plastiği çıkarıp elinde sallıyordu.benimde aklıma pamuk yapıştırıp,kafasına takmak geldi.birlikte yapışkanı sürüp,elimizde pamukları yuvarlayıp plastiğe yapıştırdık.
emir çok sevdi.belli değil mi?

konuşma yasağı


emir'in altını alırken bazen ne yapacağımı şaşırıyorum,o kadar hızlı ki hemen kaçıveriyor.
bende onu oyalayıcı şeyler bulmaya çalışıyorum.ya eline hiç vermediğim bir şey veriyorum,
ya da ıslak medil paketini eline verip hadi anneye mendil ver diyorum.oğluşta 2-3 medil veriyor ama mutlaka kendinede bir tane alıyor.sonra da orayı burayı siliyor.

hepsi küçük boy


bizim oğluşta ne ararsan var.oyun oynar,resim yapar,yemek yer,dua okur,motorsiklete biner,bilgisayar kullanır,namaz kılar,güler,istediği olmazsa ağlar...eee daha ne olsun.

dıgıdık dıgıdık


ne zaman yere eğilsem yada hafif sırtımı dönsem,oğluş için hemen dıgıdıg başlıyor.çocuklar çok seviyor sırtta dolaşmayı.emir aydın'la oynadığımız oyunlardan biri...(aslında daha çok babası gezdiriyor..)